Stopień doktora habilitowanego dla Marcina Kudzina

Rada do spraw Stopni Naukowych Politechniki Łódzkiej w dyscyplinach inżynieria mechaniczna, inżynieria materiałowa podjęła uchwałę w sprawie nadania dr. Marcinowi Kudzinowi stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych w dyscyplinie inżynieria materiałowa.

Marcin Kudzin na co dzień pracuje jako lider grupy badawczej Inżynierii i Ochrony Środowiska, w centrum Gospodarki o Obiegu Zamkniętym, w Łukasiewicz – Łódzkim Instytucie Technologicznym. Jest absolwentem Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego, ze specjalizacją: biochemia. W 2014 roku na Uniwersytecie Humanistyczno-Przyrodniczym w Częstochowie z wyróżnieniem uzyskał tytuł doktora chemii, a jego promotorem był prof. dr hab. Józef Drabowicz.  Stopień doktora habilitowanego otrzymał za osiągnięcia naukowe pt.: ,,Antymikrobowa funkcjonalizacja materiałów polimerowych”.

Modyfikacja struktur włóknistych i polimerów włóknotwórczych daje możliwości funkcjonalizacji materiałów i nadania im wielu nowych właściwości fizykochemicznych i biologicznych. Celem prowadzonych badań, będących podstawą osiągnięcia habilitacyjnego było opracowanie warunków wytworzenia nowych materiałów o potencjalnych właściwościach przeciwdrobnoustrojowych. W wymiarze aplikacyjnym opracowane materiały mogą znaleźć zastosowanie w obszarze biomedycyny w zapobieganiu oraz łagodzeniu dolegliwości wynikających ze stanu zdrowia oraz w obszarze ochrony zdrowia człowieka przed szkodliwym działaniem środowiska, ograniczając zagrożenia infekcjami mikrobiologicznymi.

Marcin Kudzin jest współautorem 43 publikacji z bazy JCR, współautorem 3 patentów, 3 rozdziałów w monografiach, uczestniczył w realizacji 10 projektów badawczych krajowych i międzynarodowych. Dotychczasowe podejmowane prace badawcze łączą biochemię, chemię bioorganiczną oraz inżynierię materiałową, a można je podzielić na dwie grupy tematyczne:

• chemia aminokwasów oraz białek, w szczególności właściwości kwasów aminofosfonowych (wykorzystanie ich wielopłaszczyznowego potencjału aplikacyjnego m. in. trwałości chemicznej i termicznej wiązania C-P, zdolności chelatujących), modyfikacje peptydów, dipeptydów (m. in. modyfikacje z dialdehydocelulozą, siarczanem hondroityny, analiza zmian fizyko-chemicznych, biologicznych)
• inżynieria materiałowa, biomateriały,  materiały kompozytowe, polimery włóknotwórcze, modyfikacje powierzchni polimerów (m. in. PLA, polisacharydy, z użyciem nano-tlenków metali, aminofosfonianów, fosfonodipeptydów i ich kompleksów), nowe materiały ekranujące promieniowanie elektromagnetyczne